KILKA SŁÓW O RĘKAWICACH

Od kilku lat dostrzegalna jest poważna rewolucja w sportach walki. Jeżeli podzielić sport na: rywalizację najlepszych z najlepszymi i widowisko mające wywołać jak największe emocje. Z całą pewnością ta druga definicja przyciąga więcej ludzi przed ekrany, dzięki czemu gale mogą odbywać się i rozwijać bez współpracy z telewizją. PPV czyli sprzedaż w Internecie jest konkurencją na wolnym rynku w najlepszym tego słowa znaczeniu. Nie ogranicza go etyka telewizyjna ani obostrzenia wiekowe, stąd gdyby nie platformy internetowe być może jeszcze długo nie ujrzelibyśmy takiego zatrzęsienia walk na gołe pięści jak obecnie. Można oczywiście skontrować takie stwierdzenie przywołaniem faktu, że pierwsze turnieje samego UFC odbywały się bez rękawic, więc to najzwyklejszy powód do korzeni. Tutaj z kolei rodzi się konflikt, czy walki na gołe pięści muszą faktycznie odbywać się na „gołe pięści”. Wiele sportów dopuszcza walkę w czasie, której dłonie zawinięte są w bandaże bądź liny: Lethwei i Muay Thai, korzystają z takiego rozwiązania, walka jest nie mniej brutalna, pięści są usztywnione, przez co impet uderzeń jest większy. Jednocześnie dłonie zawodników są chronione, ryzyko poważnych kontuzji dłoni jest zmniejszone. Ochrona dłoni może być jednym z powodów wprowadzenia rękawic do MMA, drugim i być może istotniejszym, jest estetyka widowiska.

W latach poprzedzających masowe rozprzestrzenienie się PPV, federacje sportów walki, a w szczególności gale bokserskie zmuszone były wyprzedawać dostęp konkretnym telewizjom. Stąd światowej klasy gale bokserskie kojarzone były na przykład z telewizją HBO, organizatorzy oprócz dochodu ze sprzedaży biletów i reklam, sprzedawali transmisję za wielkie sumy. Telewizja, jako medium, jest często słusznie krytykowana, ale posiada pewnego rodzaju „filtr” estetyczny tego, co można w niej puścić a czego nie.

Dla sporej grupy odbiorców sportu, tym, co odróżnia zwykłą bójkę od sportów walki jest obecność sędziego i rękawic. Nierzadko, ich obecność tłumaczona jest troską o zdrowie osoby, która otrzymuje uderzenie. W rzeczywistości chodzi o ochronę pięści zawodników, można się domyślać, że wyżej wspomniana kwestia estetyki również ma znaczenie. Stąd coraz częściej można oglądać starcia kickbokserskie w małych rękawicach, ta zmiana znacznie wpływa na taktykę i sposób prowadzenia walki. Wymusza przestawianie technik obrony z pozostawania za podwójną gardą, na wyłapywanie i zbijanie uderzeń konkurenta. Gdyby porównać walki Muay Thai prowadzone w małych rękawicach do stójkowych starć w MMA, to czystość technik i ciosów pozostaje po stronie tych pierwszych. Rzadko można zaobserwować „oszukane” ciosy proste albo, „overhandy” które dawno stały się głównym powodem nokautów w MMA. Jednym z obecnych mistrzów takiej brudnej walki w stójce jest niedawny pretendent do tytułu mistrza wagi lekkiej UFC – Justin Geathje. Prawdopodobnie nie ma innego zawodnika, którego walka w stójce wyglądałaby tak charakterystycznie jak u niego, zazwyczaj nie ma przewagi zasięgu w czasie walki a mimo to potrafi wciągnąć przeciwnika w uliczną wymianę. Potrafi jednocześnie: zanurkować i zaatakować, overhandy rzuca z każdej pozycji, wykonuje szerokie uniki kopiąc low-kicki, robi to wszystko wywierając na przeciwnikach ciągłą presję.

W Polsce rynek walk na gołe pięści rośnie w najlepsze, Wotore – MMA na gołę pięsci dopuszczające ciosy głową, walki na gołe pięści na zasadach bokserskich – Gromda, to samo z dodatkiem łokci, czyli Genesis. Krwawy sport- K-1 na gołe pięści, i co najciekawsze, amatorskie mistrzostwa świata Lethwei. Taka dynamika z pewnością przyniesie stałe zmiany na już i tak szerokiej scenie sportów walki w Polsce. Organizatorzy nie zamykają się wyłącznie na lokalnych zawodników, z gali na galę oferują coraz lepsze widowiska i już na tak wczesnym etapie udało im się wypromować zawodników, którzy dzięki walkom na gołe pięści przebili się do świadomości kibiców. Zawodnicy tacy jak Kimbo Slice, i Jorge Masvidal stali się znani dzięki „podwórkowym” walkom na gołe pięści. Ale kariera np. Becky Rawlings znacznie nabrała tempa, od kiedy zaczęła konkurować w federacji Bare Knuckle FC, dopiero walka na gołe pięści okazała się formułą, w której w pełni rozwinęła skrzydła.